Ważna jest również modyfikacja swoich nawyków by zmniejszyć przeciążenia stawu. Zamiast długich spacerów czy ćwiczeń w pozycji stojącej można wybrać aktywności mniej obciążające kolana jak np.: pływanie, jazdę na rowerze (rekreacyjną), ćwiczenia w pozycji siedzącej lub leżącej. kolagen, osocze bogatopłytkowe) czy operacja wymiany stawu na protezę. Ich celem jest poprawa jakości życia chorego i ochrona przed kalectwem. Zapalenie gęsiej stopki. Ból wewnętrznej strony kolana połączony z obrzękiem często jest objawem zapalenia ścięgien tzw. gęsiej stopki. Utrudnione jest wówczas zginanie stawu i wchodzenie Operacja endoprotezoplastyki ma na celu wszczepienie w układ ruchu człowieka, w konkretnym miejscu sztucznego stawu. Endoproteza kolana wstawiana jest właśnie podczas takiej operacji. Jest to działanie mające na celu zmniejszenie bólu, który w przypadku zmian zwyrodnieniowych i wielu innych kłopotów ze stawem kolanowym może być Objawami, które mogą świadczyć o wskazaniach do leczenia operacyjnego kolana, czy też biodra jest przede wszystkim: stały, nieustępujący ból o charakterze spoczynkowym, często również nocny, brak poprawy po stosowaniu leków przeciwbólowych oraz fizykoterapii, postępujące zaniki mięśniowe, przykurcz stawu oraz zaburzenie osi . Opuchlizna, to bardzo częste następstwo różnego typu urazów. Występuje często jako powikłanie po ukąszeniach owadów, po różnych urazach stawowych, stłuczeniach. Trafia się również ciężarnym, jako dolegliwość w czasie ciąży. Lista problemów związanych z występowaniem opuchlizny jest naprawdę długa. Na całe szczęście są pewne uniwersalne sposoby, które pomagają zwalczyć opuchliznę, praktycznie niezależnie od źródła jej występowania. Jako że i kobiety i mężczyźni czytający mojego bloga miewają czasem problem z opuchlizną, to postanowiłem przygotować ten artykuł, w którym przedstawiam Ci kilka sprawdzonych, skutecznych i domowych sposobów na walkę z opuchlizną. Zachęcam do lektury! Czym jest opuchlizna?Przyczyny pojawienia się opuchliznyOkłady z octu np. na opuchniętą nogęAltacet – pomaga na opuchliznęLodowe kompresy – też pomagająNie gardź kapustą!Co na opuchliznę w ciąży?Nie przechodzi? Idź do lekarza! Czym jest opuchlizna? Może to głupie, ale niekoniecznie każdy musi wiedzieć czym jest opuchlizna i z czego można ona wynikać. Posilając się definicją zamieszczoną na wikipedii mogę Ci powiedzieć, że opuchlizna jest to gromadzenie się płynu w przestrzeni pozakomórkowej i w jamach ciała. W efekcie tego zatrzymania płynu dochodzi do napuchnięcia danej przestrzeni ciała. To naukowe tere fere nie zmienia tego, że opuchlizna może pojawić się nie tylko od nadwyrężenia stawu, nie tylko wtedy, gdy jest się w ciąży, ale też po ugryzieniu komara. I każdy z nasz jakoś z tą opuchlizną próbuje sobie radzić. Zanim jednak się za to weźmie powinno się ustalić przyczynę opuchlizny. Przyczyny pojawienia się opuchlizny Jak już wspomniałem opuchlizna może pojawić się z wielu różnych powodów. Mogą być nimi: zatrzymanie wody w organizmie zwiększenie ciśnienia wewnątrz naczyń długotrwałe pozostawanie w pozycji stojącej, wtedy puchną stopy i łydki ciąża, w ciąży puchną nogi stłuczenie złamanie skręcenie ukoszenie nieprawidłowości w hormonach różne poważne choroby Zanim weźmiesz się za domowe usuwanie opuchlizny ustal więc, że występuje ona u Ciebie z powodu, który da się w domu usunąć. Jeśli jest inaczej, to koniecznie skontaktuj się z lekarzem. Okłady z octu np. na opuchniętą nogę Pierwszy sposób to domowe okłady z octu na opuchliznę np. nogi. Ocet właśnie, jest składnikiem, który mimo swojego niezbyt przyjemnego zapachu, może nam uczynić wiele dobrego. Związki octowe, pomagają na szybkie zredukowanie opuchnięcia, w szczególności przy urazach nóg oraz stłuczeniach. Jeśli chcesz usunąć opuchliznę palca przy pomocy okładu z octu to przygotuj sobie jakąś szmatkę, którą namoczysz w occie, ewentualnie możesz namoczyć watę. Następnie nawilżony octem materiał przyłóż do opuchlizny i zawiń bandażem. Dla wzmocnienia efektu nawilżony materiał możesz jeszcze owinąć folią, aby ocet nie wchłaniał się w bandaż, a w Twoją opuchniętą część ciała. Jeżeli nie chcesz stosować tradycyjnego octu, idealnym środkiem na walkę z opuchlizną, jest Altacet. Altacet – pomaga na opuchliznę Środek ten, występuje na rynku w dwóch wariantach – forma sypka, do rozpuszczenia w wodzie, w której potem namaczamy bandaże lub inne elementy, służące do zrobienia okładu. Poza tym, Altacet występuje również w formie żelu, dzięki czemu można szybko i łatwo zaaplikować go na skórę. Wówczas, nie jest konieczne robienie okładu, a działanie usuwające opuchliznę po urazach jest zauważalne już po godzinie lub dwóch, od momentu zastosowania. W mojej opinii zdecydowanie bardziej skuteczna jest pierwsza – bardziej tradycyjna metoda, jednak z uwagi na wygodę korzystania z maści coraz więcej osób decyduje się na korzystanie z tej drugiej opcji. Lodowe kompresy – też pomagają Warto też zaufać starej prostej metodzie, odnośnie okładów. Nie od dzisiaj wiadomo, że intensywne chłodzenie pozwala na skuteczne zredukowanie opuchlizny. W związku z tym, warto czasem sięgnąć po zwykłe, proste kompresy z lodem. Wystarczy po prostu wziąć trochę kostek lodu, zawinąć je w bandaż czy jakąś czystą szmatkę, a następnie obłożyć opuchniętą nogę lub inne miejsce, na którym pojawiła się opuchlizna. Początkowo, kontakt spuchniętego miejsca z zimnem nie będzie przyjemny, jednak zazwyczaj organizm bardzo szybko adaptuje się i potem nie ma już problemu z odczuwaniem dyskomfortu. Nie gardź kapustą! Może wyda Ci się to śmieszne i nieprawdopodobne, ale na opuchliznę bardzo dobrze działają okłady z kapusty. Jak je przygotować? To proste, bierzesz kapustę i urywasz z niej liście. Dla wzmocnienia efektu możesz je delikatnie rozbić, na przykład pięścią albo tłuczkiem do mięsa, ale pamiętaj – DELITKATNIE. Następnie przygotowane odpowiednio liście kapusty układasz na opuchniętym miejscu i obandażowujesz je. Uwierz, to działa, a potwierdzić może to chociażby Twoja babcia! Ja potwierdzam :D. Co na opuchliznę w ciąży? Niestety walka z opuchlizną w czasie ciąży nie jest tak łatwa jak w przypadku stłuczeń. Tak się pięknie składa, że to zupełnie naturalne, że w czasie ciąży w organizmie zatrzymuje się nadmierna ilość wody. Tak ma być i to zupełnie naturalne, że w ciąży pojawia się opuchlizna, zwłaszcza w nogach. Tutaj niestety nie mogę podać Ci magicznych metod na to, jak się jej pozbyć, ba podać nie może Ci iż żaden inny bloger parentingowy. Mogę Ci jedynie zasugerować, że najlepszym rozwiązaniem jest tutaj profilaktyka, dzięki której zminimalizuje się ryzyko pojawienia się nadmiernej opuchlizny. Aby opuchlizna w ciąży była jak najmniej uciążliwa, to ciężarna powinna unikać: długiego chodzenia i stania, zakładania nogę na nogę, noszenia butów na obcasie, chodzenia w zbyt ciasnych butach, noszenia obcisłych ubrań, gorących kąpieli, Nie przechodzi? Idź do lekarza! Jeżeli opuchlizna mimo stosowania powyższych metod nie ustępuje, należy niezwłocznie udać się do lekarza, który zdecyduje o dalszym postępowaniu. Konieczne może być podanie zastrzyków albo leków w innej formie, a czasem nawet prześwietlenie i bardziej kompleksowy proces diagnostyczny. Pamiętaj, zdrowie masz jedno i musisz o nie należycie dbać! Zignorowana dolegliwość może odezwać się w przyszłości, także zadbaj o to, aby do tego nie dopuścić. A może znasz inne sposoby na walkę z opuchlizną np. po operacji? Może zechcesz podzielić się nimi w komentarzach? Ganglion to niegroźny, ale bolesny guzek, który najczęściej pojawia się na nadgarstku lub stopie. W zaawansowanym stadium może doprowadzić do unieruchomienia kończyny. W ramach leczenia pacjenci z tego typu guzami korzystać mogą z zabiegów fizykoterapii oraz ćwiczeń rozluźniających, a ostatecznym krokiem w najtrudniejszych przypadkach jest operacyjne usunięcie torbieli. Co to ganglion? Ganglion, zwany też torbielą galaretową, to guzek wypełniony galaretowatym płynem. Jego pojawienie się na ciele nie ma żadnego związku z chorobami nowotworowymi, choć wywołuje u niektórych pacjentów obawy przed rakiem. Pomimo, że nie jest to groźne schorzenie, nie można go lekceważyć. Brak reakcji medycznej doprowadzić może do nieprzyjemnych skutków, takich jak problemy z mięśniami i stawami. Ganglion powstaje, gdy płynu znajdującego się w okolicy naszych stawów pojawia się za dużo. Z czasem staje się twardy jak kość. Wtedy znajduje on ujście we wnętrzu powstałego guzka, najczęściej przy nadgarstku, rzadziej przy stopie czy na palcach. Zdarza się również, że ganglion jest niewidoczny. Tworzy się wtedy twardy, bolący guzek pod skórą. Ciężko wykryć taką zmianę, choć objawy mogą pomóc w diagnostyce. Czy ganglion powoduje ból? Na samym początku guzek może być niewczuwalny, jednak z czasem, kiedy rośnie, zaczyna boleć. W klasyfikacji ICD 10 ganglion oznaczony jest jako ,,ganglion stawu lub ścięgna (pochewki)" numeracją . Z kolei w ICD 11 ganglion znajdziesz pod numerm FB42. Jak wygląda ganglion na stopie? Ganglion rośnie głęboko pod skórą na górnej stronie stóp. Im torbiel dłużej jest nieleczona, tym robi się większa i powoduje poważniejsze problemy z doborem obuwia. Każdy kontakt guza z butem potęguje bowiem ból. Ganglion na stopie to rzadsza przypadłość niż ganglion nadgarstka. Co ciekawe częściej guzek ten pojawia się u kobiet niż u mężczyzn. Zwykle w młodym wieku, między 20., a 40. rokiem życia. Zdarza się, choć zdecydowanie mniej jest takich przypadków, że pojawia się ganglion kolana. U kogo może pojawić się ganglion nadgarstka? Gangliony tego typu bardzo często diagnozowane są u osób, które dużo czasu spędzają przed komputerem. Ma to związek z pracą ręki przez wiele godzin w jednej pozycji, co z kolei związane jest z obsługą myszy komputerowej. W wyniku przeciążania dłoni powstaje właśnie taka narośl na nadgarstku. Jeśli chodzi o kończyny górne, to rzadziej diagnozuje się ganglion na palcu, kciuku czy łokciu. Zdarza się, że tworzy się on na wewnętrznej stronie stronie dłoni. Ganglion w takich miejscach jak szyja powtać mogą wyłącznie w wyniku urazu. Jeśli nie doszło do stłuczenia, guzek ten może być powiększonymi więzłami chłonnymi lub nawet objawem początkowego stadium nowotworu. Przyczyny powstania ganglionów Gangliony powstają najczęściej w wyniku wspomnianych przeciążeń, ale również zapalenia stawów i ścięgien. Mogą się także pojawić w konsekwencji urazu - na przykład skręcenia stawu. Kiedy powinniśmy się zwrócić do lekarza z podejrzeniem, że dokucza nam ganglion? Gdy odczuwamy: ból przy ruchach nadgarstkiem, nadwrażliwość na dotyk, brak możliwości pełnego zakresu ruchu ręką, stan zapalny w okolicy stawu; Diagnostyka ganglionu. Jak wygląda jego rozpoznawanie? Jeśli guzek się powiększa i powoduje coraz większy ból, czy to w obrębie nadgarstka, stopy, palca czy kolana, należy skonsultować się ze specjalistą. Najpewniej zleci on pacjentowi wykonanie prześwietlenia RTG lub USG. Konieczny może być też rezonans magnetyczny, który pozwoli wykluczyć lub potwierdzić inne, znacznie poważniejsze choroby, na przykład: zapalenie stawów, nerwiaki, martwicę kości. By spać spokojnie, warto wykonać zlecone badania i wykluczyć inne dolegliwości, a także wdrożyć odpowiednie leczenie ganglionu. W ramach leczenia ganglionu warto postawić na fizykoterapię. Pomocne będą zabiegi o właściwościach regeneracyjnych: laseroterapia, ale także ultradźwięki i pole magnetyczne. Z kolei krioterapia działa przeciwobrzękowo. Wskazane są zajęcia z terapeutą, niektóre ćwiczenia, czy to rozciągające, czy rozluźniające, można powtarzać w domu. Leczenie domowe ganglionu Jake leczyć ganglion i jaki lekarz się tym zajmuje? Pomoc można uzyskać u ortopedy lub chirurga. Ludzie często zastanawiają się, czym smarować guzek. Na wchłniecie ganglionu poleca się maść ichtiolową, z żywokostu, końską czy olej rycynowy. Nie mają one jednak potwierdzenia w badaniach. Istnieją pewne domowe sposoby, które mają rzekomo pomóc. Jednak takie naturalne sposoby na zwalczanie ganglionu to jedynie mity, jak przykładanie liści kapusty czy aloesu, a także okłady z octem. Również silne uciskanie, by ganglion pękł, nie jest wskazane, gdyż może porwadzić nawet do zakażenia. Często stosuje się także stabilizatory, które niestety tylko na chwilę przynoszą ukojenie. Podobny wpływ na ganglion ma kinesiotaping. Choć zdarza się, że pod wpływem masażu czy po prostu samoistnie guzek znika, to leczenie nie powinno ograniczać się do wklepywania maści czy olejków. Oczywiście może to przynieść chwilową ulgę, ale domowe sposoby najpewniej będą niewystarczające i guz będzie się powiększał, dając coraz bardziej dokuczliwe objawy. Natomiast by dowiedzieć się, jak popranie masować ganglion należy skontaktować się z fizjoterapeutą, który pokaże opowiednią technikę. Zdecydowanie maść na ganglion nie wystarczy. Jaki jest przebieg operacji ganglionu? W przypadku zdiagnozowania ganglionu operacja nie zawsze jest konieczna. Zanim podjęte zostaną tak radykalne kroki, stosowany jest zabieg punkcji. Podczas niego nakłuwa się guz i odsysa galaretowaty płyn. Po zabiegu konieczne jest przyjmowanie kortykosteroidy w celu zagojenia ścianek torbieli. Operacyjne usuwanie ganglionu okazuje się zbawienne dla pacjentów, u których po zabiegu aspiracji guz powrócił. Aby pozbyć się guzka, najpierw pacjentowi podaje się znieczulenie ogólne (narkozę). Po wykonaniu nacięcia ganglion jest wycinany w całości i zaszywana jest skóra. Po zabiegu może zostać niewielka blizna, jednak torbiel nie powinna się już więcej pojawić. W ramach rekonwalescencji po zabiegu operacyjnym wskazane są zabiegi rozluźniające i poprawiające krążenie oraz wzmacniające mięśnie. Usunięcie ganglionu może być wykonane na NFZ, gdy lekarz wypisze skierowanie. Jeśli jednak pacjent zdecyduje sie na wycięcie guzka prywatnie, jest to koszt około 500 złotych. Inne zabiegi, które pomagają usunąć ganglion, ale nie są inwazyjne, wymagają przynajmniej kilku spotkań, co skutkuje wyższą ceną od 2 tysięcy do 5 tysięcy złotych. W związku z powikłaniami, jak np. niezdolność o pracy czy właśnie przeprowadzona operacja, walczyć można o odszkodowanie. Jeśli ganglion na nadgarstku powstał przez czynności wykonywane w pracy (przeciążenie dłoni w wyniku operowania myszką cały dzień), sprawę warto przekazać do kancelarii prawnej, która szybko może rozwiązać problem. Czy może wystąpić ganglion u dziecka? Gangliony mogą się pojawiać zwłaszcza u osób młodych, choć ich pojawienie nie dziwi też u seniorów. Ganglion u dziecka również może wystąpić najczęściej po urazie. Jeśli zauważymy u malucha jakąkolwiek podejrzaną narośl na skórze, należy skonsultować to niezwłocznie z lekarzem. Diagnostyka oraz sposoby leczenia ganglionu u dziecka przebiegają podobnie, jak u dorosłych osób. Uszkodzenie więzadła krzyżowego przedniego kolana (ACL) występuje bardzo często. Oznaką dysfunkcji jest niestabilność („uciekanie”) kolana. Brak więzadła może, ale nie zawsze musi dawać objawy dysfunkcji stawu kolanowego, zwłaszcza kiedy osoba prowadzi umiarkowany tryb życia. ACL jest więzadłem, które przy całkowitym zerwaniu, nie jest w stanie się zregenerować. Całkowite zerwanie więzadła zazwyczaj prowadzi do zabiegu operacyjnego, które polega na jego rekonstrukcji. Zabieg operacyjny bezwzględnie przeprowadzany jest u sportowców oraz osób aktywnych fizycznie, u których wymagana jest pełna stabilność kolana. Decyzję o zabiegu (rekonstrukcji więzadła ACL) podejmuje się w oparciu o kilka czynników:– wiek pacjenta – stopień uszkodzenia więzadła – poziom aktywności fizycznej pacjenta – stan funkcjonalny kolana – niestabilność kolana (niepewność, luz w kolanie, uczucie uciekania) Zabieg Rekonstrukcja ACL jest zabiegiem planowym i jest to okres od 6 tygodni do 4 miesięcy od urazu. Po urazie skrętnym istotne jest, aby wygoić uszkodzenia okołostawowe (więzadła poboczne, torebkę stawową). Najczęściej w pierwszym okresie po skręceniu kolana zalecany jest stabilizator stawu kolanowego. Stabilizator zazwyczaj zalecany jest na okres 6 tygodni, choć już od 2 tygodnia rozpoczyna się rehabilitację. Rehabilitacja ma na celu zapobieganie przykurczom stawu i zanikom mięśniowym. Przykurcz zgięciowy – czyli brak wyprostu kolana – może być przeciwwskazaniem do rekonstrukcji ACL. Często gdy po urazie kolana mamy krwiak wewnątrzstawowy czy uszkodzenia łąkotek to zabieg rekonstrukcji jest poprzedzony artroskopią kolana, której celem jest usunięcie krwiaka lub naprawienie uszkodzeń łękotek. Rehabilitacja zabiegu rekonstrukcji ACL – (3 etapy) Etap pierwszy to praca z obrzękiem, bólem, z krwiakiem. Działania ograniczają się do schładzania kolana i ćwiczeń izometrycznych. Pacjent chodzi o kulach w stabilizatorze stawu kolanowego zablokowanym bez ruchu w wyproście. Okres ten trwa około dwóch tygodni. 0-3 tyg rehabilitacja obejmuje pracę nad zakresem ruchomości w stawie, ograniczeniem obrzęku i podtrzymaniem siły mięśniowej, mobilizacją rzepki, pielęgnacją i mobilizacją blizn pooperacyjnych, W 3-4 tygodniu nie powinno się przekraczać kąta zgięcia 90°, gdyż może to spowodować rozciągnięcie przeszczepu więzadła. Obrzęk w stawie może być problemem w osiągnięciu pełnego wyprostu. Etap drugi polega na specjalistycznej rehabilitacji w celu poprawy zakresu ruchu i przeciwdziałaniu zanikom mięśniowym. 5-9 tyg. rehabilitacja czynnościowa, ćwiczenia wzmacniające mięśnie kończyn dolnych. Ćwiczenia z wykorzystaniem lub bez oporu zewnętrznego. Ćwiczenia stabilizacyjne, równoważne. Istotny jest dobór ćwiczeń, intensywność, poziom trudności do umiejętności i etapu rehabilitacji. Etap trzeci to pogłębianie czucia głębokiego i poprawa stabilizacji czynnej mięśniowej. Tylko prawidłowo przeprowadzona rehabilitacja w trzecim etapie jest w stanie uchronić pacjenta przed powtórnym urazem. 3-4 miesiąc to czas, który potrzebny jest do powrotu pacjenta do aktywności fizycznej, aktywności sportowej takiej jak bieganie, regularna jazda na rowerze, pływanie, ćwiczenia na siłowni. Każda aktywność wprowadzana jest etapami, stopniowo po odpowiednim treningu ze względu na to by więzadła nie przeciążyć. 5-8 miesiąc to czas kiedy powinniśmy uzyskać pełna sprawność i nie czuć różnicy nawet w najcięższych ćwiczeniach. Jest to jeszcze zbyt wczesny okres aby w pełni i bezpiecznie wrócić do uprawiania sportu na maksymalnych obciążeniach. Całkowita przebudowa przeszczepu trwa około 12-tu miesięcy. Dopiero po tym czasie więzadło będzie przygotowane do przenoszenia najcięższych obciążeń. Czas rehabilitacji jest długi a rehabilitacja jest zróżnicowana w zależności od typu operacji, czasu gojenia i indywidualnych możliwości pacjenta. W poszczególnych etapach rehabilitacji pacjent jest narażony na różne powikłania. Przechodząc rehabilitację pod kontrolą fizjoterapeuty można zapobiec powikłaniom tj.: rozciągnięcie przeszczepu, ponowne zerwanie ACL, lateralizacja rzepki, przykurcze mięśniowe, powstanie zrostów śródstawowych, zaburzenia balansu siły w określonych grupach mięśniowych. Wszystkie etapy rehabilitacji powinny być wykonywane pod nadzorem specjalisty fizjoterapeuty. Na naszej stronie celowo nie pokazujemy ćwiczeń ze względu na to, że rehabilitacja jest precyzyjna i musi być dostosowana indywidualnie do pacjenta. Często w internecie można znaleźć ogólne ćwiczenia, wskazówki rehabilitacyjne, itp. Należy pamiętać, że postępowanie na własna rękę bez specjalistycznej rehabilitacji jest niebezpieczne i często kończy się trwałym ubytkiem zdrowotnym. Odpowiedzi ja mkiałam artroskopie z rekonstrukcją pacjent inaczej przechodzi to. Ja dostałam znieczujenie w kręgosłup - na sali operacyjnej byłam całkowcie przytomna. Lekarz wkłada wkolano atroskop nacinając małe krzyżyki w kolanie. Mogłam wszystko oglądać sobie na monitorze jak Oni mi tak robili w kolanie. Rehabilitacja trwała baaaardzo długo ale to ze względu na rekonstrukcję ACL. Ogólnie zabieg wspominam bardzo miło :)A artroskopia no wiadomo to jest jakaś opertacja interwencja w czyjes ciało każde znieczulenie może nieś jakieś skutki uboczne, ale zapewniam Cie ze anaztazjolog będzie róbić wszystko aby tak nie było. NIe ma sie czego bać! Wracaj do zdrowia:) blocked odpowiedział(a) o 21:52 artroskopia jest bardzo bezpieczna jednak niekiedy w trakcie zabiegu okazuje się że trzeba ciąć ale to zależy już gdzie robią :) jak w gczd to nie ma się co baćrobią świetnie tylko z narkozami jest różnie raz po 5 godzinnej operacji przeszlo mi po 4 godzinach a raz po 20 minutowej trzymało mnie 3 dni a przez pierwszy dzień miałem piękne halucynacje :) Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub

czy operacja kolana jest niebezpieczna